Anne!...

Annemi çok az tanıdım ben,

ilk üç yıl sadece .

sonra yarımları ile büyüdüm.

Derler ki teyze anne yarısıdır. Ben de derim ki tüm kalbimle, DE-ĞİL-DİR!.

Annenin yarısı, çeyreği, dörtte üçü, onda ikisi olmaz. Anne vardır ya da yoktur.

Biraz anne ,anne gibi, anneye benzer vs yoktur. Anne, annedir, gerisi lafügüzaftır.

Hayat bana böyle bildirdi.

Arkadaş, tanıdık vs bilmem ben o yüzden.

Ya içime sokasım gelir ya da sırtımı dönerim. -Mış gibilere uzağımdır. Gri alanım yoktur.

Ya siyahtır ya da beyaz.

Hayat bana böyle bildirdi.

Yakınlık kurduklarım da yaşça büyüktür benden. Akranlarımla anlaşamam.

Büyük olanlar da beni anne bil derler, bilemem. Benim annem zaten vardır!

Hayat dedi;

bil ki burcu kadın 'yok'u,

kendin var et kendini.

Hayat bana böyle bildirdi.

Yemek yokluğunu bildim, yuva yokluğunu bildim, baba, kardeş yokluğunu bildim amma Annemi hiç yok bilmedim.

Ne zaman başım sıkışsa, ne zaman yardıma ihtiyacım olsa "anne yardım et" derim, eder!

Hayat bana böyle bildirdi.

Gözlerimin onu görmüyor olması 'yok' olduğu demek değildir.

Bir keresinde çok istedim şu kapıdan gelse, görsem dünya gözüyle yeniden diye.

....Sonraki bir zamanda mezarına gittim. 43 yıldan sonra nasıl olmuşsa nar ağacı çıkmış,

dallarında annem vardı! :)

Nar formunda gelmiş bana, demek o da beni çok özlemiş...

Hayat bana böyle bildirdi.

Burcu