Biz,Hepimiz, Bu Toprağın Çocuklarıyız – Sadece İnsanlar Değil!

Bazen aitlik bir ev değildir…Sokakta karşılaştığın bir çift gözde hissedersin o duyguyu.

Bir kuyruk sallar, bir pati uzanır,seninle konuşmadan seni anlar.

Çünkü o da senin gibi bu toprağın çocuğudur.

Bu bölümde, sana hikâyeler anlatmayacağım. Bu bölümde ürünlerimi tanıtmayacağım.

Bu kez sana, benimle aynı gökyüzünün altında yaşayan,ama artık o gökyüzünden mahrum bırakılmak istenen sessiz çocuklardan bahsedeceğim.

7 Mayıs’ta Türkiye’de bir yasa görüşülecek. “Sokak hayvanları yasası” deniyor ama aslında adı #katliamyasası.

Çünkü plan, hayvanları toplamak…Barınaklara götürmek…Ve uygun olanların sahiplendirilmemesi halinde,“uyutulması.”

Uyutmak…Ne kadar yumuşak bir kelime.

Oysa gerçek şu: Bu bir yok ediştir. Sessizce silmektir.

Bu yasa, sadece köpekleri hedef almıyor aslında. Bizim vicdanımızı da hedef alıyor.

“Uyum” diyerek,“kent estetiği” diyerek, yaşama hakkını pazarlık konusu yapıyor.

Oysa biz doğaya aitiz.Sadece insanlar değil…Ağaçlar, kediler, köpekler, kuşlar...Bu coğrafyanın her canı birbiriyle bağlı.

Biz hep birlikte yaşıyoruz bu toprağın üzerinde. Kimimiz sokakta, kimimiz evde…Ama hepimiz aynı nefesi soluyoruz.

Bu uyumu bozan ne sokaktaki köpek,ne de havlayan bir canlı.

Bu uyumu bozan şey, bizim rahatsız olduğumuz şeyi yok etmeye alışmamız.

Belki bir gün bir yerlerde bir köpek kuyruğunu sallamayacak. Çünkü orada olmayacak.

Belki bir çocuk o köpekle büyümeyecek, belki yaşlı bir teyze artık başını okşayacak bir dost bulamayacak.

Belki biz de o zaman fark edeceğiz, ait olduğumuz yerin ne kadar eksildiğini.

Ben bu bölümü bir çağrı olarak bırakıyorum:Hissedenler Kulübü,sadece insanlar için değil.

Bu dünyayı birlikte paylaştığımız her can için.

Lütfen bu yasanın geçmesine izin verme. Sesini çıkar.Paylaş.Yaz.

Çünkü biz sadece insanlar değiliz…

Biz bu toprağın çocuklarıyız.